Hallo allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb wat heb geschreven, vandaar nu ineens acht dagen in één keer! Mijn laatste blog vanuit (het koude) Mongolië..

Dag 10 (01-11):

Vandaag zijn we erg vroeg opgestaan om de 'Chanting Monks' in de Ghandan Khiid- tempel te zien. Dit begon om 09.00 uur, maar het was nog een eindje lopen (deze tempel ligt net buiten de stad) en we wilden voor dat we hier heen zouden gaan naar een Frans bakkerijtje wat erg goed schijnt te zijn. Zodoende waren we al vroeg buiten. Het eerste wat opviel was dat het erg, erg koud was! Het was nog vroeg en het zou de koudste dag van onze vakantie hier worden en dat was te merken! We hadden zelfs allebei onze muts op omdat onze oren er bijna letterlijk af vroren! Het bakkerijtje hadden we na 45 minuten lopen/ zoeken nog niet gevonden, dus we zijn met een lege maag naar de monniken vertrokken.

Iets voor 09.00 uur kwamen we aan bij de tempel. Om de tempel heen stond een grote muur met een paar poorten erin. Naast één van de poorten stond een kleine toren waar een paar monniken op hoorns aan het blazen waren met een soort hoed op hun hoofd. Andere monniken waren een trap aan het vegen. Om 09.00 uur kwamen zij en andere monniken voor de ingang van de tempel staan (er waren ook leerling- monnikjes van een jaar of 7, 8 aanwezig die mentos snoepjes aten..). De monniken deden een soort klein gebedje en gingen naar binnen. Binnen aangekomen gingen ze allemaal in de kleermakerszit op de banken zitten en begonnen ze met het 'chanten'. Het had nog het meest weg van 'hummen' al waren het wel echte 'woorden' die ze uitspraken. Na ongeveer 10 minuten hielden de meeste ermee op, want ze kregen een kom warme melkthee en later in dezelfde kom rijst met rozijnen aangevuld met dezelfde melkthee. Hierna gingen ze weer verder. Wij dachten dat het hooguit een uur zou duren, maar na anderhalf uur waren ze nog steeds bezig en zijn we vertrokken. Later hoorde we van Eiggy hoe het zit: Als mensen hulp nodig hebben van de goden, bijvoorbeeld omdat ze een ziek kind hebben, kunnen ze in een klein gebouw bij de tempel hulp ' inkopen'. Ze vertellen het probleem, de mensen achter de balie kijken welk 'gebed' bij dat probleem hoort, de mensen betalen en krijgen een bonnetje. Dat bonnetje geven ze aan de monniken die vervolgens dat gedeelte chanten. Afhankelijk van hoeveel er gekocht wordt zijn de monniken per ochtend één tot vier uur bezig.. Ik vond het heel bijzonder om een keer mee te maken!

Hierna zijn we terug gegaan naar het hostel om even op te warmen en om alsnog te ontbijten. Hierna zijn we naar het National Museum of Mongolia gegaan. Dit museum staat in het teken van de geschiedenis van Mongolië. Ook er was een expositie over recente opgravingen en over het leger van Chinggis Khaan (het harnas dat ze droegen, de paarden, de wapens ed.). Dat was wel erg interessant! Wel was het een klein museum. We waren er in anderhalf uur doorheen en dan hebben we het echt heel rustig aan gedaan! De musea hier in Mongolië zijn overigens wel erg goedkoop. Omgerekend twee euro (goedkoopste) tot ongeveer drie en een halve euro (duurste).

Hierna wilde we naar het Museum of Natural History. Dit is een museum over de flora en fauna in Mongolië en staat een heel groot, compleet skelet van een (vleesetende) dinosaurus, welke is gevonden in de Gobi- woestijn. Aangekomen bij het museum bleek deze buiten de zomer op zowel maandag- als dinsdag dicht! Pff. Daarom maar naar het Zanabazar Museum of Fine Arts gegaan.

Het Museum of Fine Arts was een erg mooi museum! Heel veel Mongoolse schilderijen, die gekenmerkt worden door de grootte. De meeste zijn ongeveer anderhalf bij anderhalve meter groot en er gebeurd heeeel veel op! Je kan er uren naar kijken! Wat wel opvallend was, is dat er op ieder schilderij plassende en parende dieren te zien zijn en barende vrouwen..

Terug in het hostel waren er nieuwe mensen aangekomen (een Amerikaan en een twee Belgen, dus we konden weer eens Nederlands praten ;-)). Overigens nog steeds geen Nederlander tegengekomen!

Dag 11 (02-11):

Vandaag zijn we naar de grote markt geweest net buiten de stad. Deze is op dinsdagen na, elke dag open. Het is ongeveer een half uur met de bus. De bus kost hier ongeacht de afstand slechts 400 tugrugs, dat is ongeveer 30 eurocent! Wel is het wat vermoeiend, want er zijn erg weinig zitplaatsen en de bus gaat aardig tekeer met alle opstoppingen in Ulaanbaatar en de slechte wegen.

Bij de ingang van de markt stonden toegangsmensen waar je 100 tugrugs moest betalen om binnen te komen (omgerekend zes cent..). De markt zelf was groot.. Erg groot.. En het was verdeeld in gedeeltes waar alle kraampjes hetzelfde verkochten. Bij de ingang waren er iets van 400 (minimaal!) kraampjes met kleding (Nike- broeken voor 8 euro en Sarah die er in eerste instantie van overtuigd was dat het échte merkkleding was; lief!). Verderop 500 kraampjes met schoenen, schoenen en nog meer schoenen. Overdekt 600 kraampjes met stoffen en zo nog veel meer! Ik heb uiteindelijk niet zoveel gekocht. Alleen een sjaal en een horloge en ik had uiteindelijk een metalen mok gevonden (die in het hostel bleek te lekken op het punt waar het handvat zat.. Grr!). Buiten de markt stonden kleine karretjes met schapenvlees/ groentespiezen die ter plekke voor je klaargemaakt werden boven een vuurtje. Het kostte 1000 tugrugs (omgerekend ongeveer 60 cent). We hebben er beide één gegeten en ze waren erg lekker! Hierna een taxi (sportauto!) weten te regelen voor 5000 tugrugs (omgerekend ongeveer 3,5 euro). Iedere auto vanaf hier fungeert als taxi. Sowieso heb ik in Ulaanbaatar eigenlijk nog geen 'officiële' taxi gezien! De jongen achter het stuur sprak wonder boven wonder goed Engels en vertelde dat hij in de zomer als taxichauffeur werkt voor de toeristische tochten naar de parken. Deze tijd van het jaar is er weinig werk en hij had nu vakantie. Hij heeft ons ook aangeboden om ons naar het vliegveld te brengen woendag 9 november. We waren eigenlijk van plan om de bus te nemen, maar hij ging uiteindelijk akkoord met 'onze' prijs van 15000 tugrugs (ongeveer 9 euro) ipv de 20000 die hij in eerste instantie vroeg, dus we gaan met de taxi!

In de avond hebben we gegeten bij het Mongoolse eethuisje net om de hoek, aangeraden door Eiggy. Ook hier spraken ze geen Engels en is de menukaart alleen in het Mongools, maar Eiggy had de Mongoolse woorden voor gestoomde dumplings opgeschreven en we konden zelf een flesje drinken uit de koeling pakken, dus dat ging perfect. Het afrekenen was erg leuk! We hadden meer dan genoeg gegeten en alles bij elkaar, inclusief drinken was anderhalve euro per persoon! Moet je nagaan hoeveel 10% fooi is ;-) Overigens snapt het personeel het concept fooi niet. Ze bleven proberen het terug te geven! ;-) Uiteindelijk hebben ze het overigens wel aangenomen.

Dag 12 (03-11):

Vandaag zijn we terug gegaan naar de Gandan Khiid- tempel om de grote gouden Boedha te kunnen zien. Uiteindelijk zijn we niet naar binnen gegaan omdat iedereen gratis naar binnen mocht, behalve wij omdat we toeristen zijn.. Betalen vond ik niet eens het ergste, maar de man die ons tegenhield deed dit zo onvriendelijk en hardhandig dat we geen zin hadden om hem ook maar één cent te geven.

Hierna zijn we naar het ziekenhuis gegaan. De teen van Sarah is waarschijnlijk ontstoken en hoewel Sarah aanvankelijk niet naar een ziekenhuis wilde, leek het mij toch beter omdat de gezondheidszorg hier iets moderner is als in India. Tevens is het in India (erg) warm en het laatste wat je wil is een ontsteken teen die daar gaat lopen broeien. Het ziekenhuis waar we heen gingen was moeilijk te vinden en we moesten vlak voor de ingang een paar trappen op. Handig als je bijvoorbeeld naar het ziekenhuis gaat omdat je moeilijk kan lopen..

Het ziekenhuis waar we waren was tevens een Child Health Research Centre en het was erg ruim en modern opgezet (het gebouw was ook net nieuw.. Aan de achterkant werd er nog gebouwd). De dokter heeft de teen schoongemaakt, antibiotica en zalf voorgeschreven en schoonmaakinstructies gegeven. Er was een inpandig mini- apotheekje waar we de spullen konden halen (samen met de dokter, want de vrouw achter de balie sprak geen Engels..). Hierna zijn we naar het hostel gegaan en was de dag al zo goed als voorbij. De antibiotica en de andere spullen hebben overigens hun werk gedaan! Het gaat stukken beter met de teen!

Dag 13 (04-11):

Vandaag zijn we naar het Choijon Lama Temple Museum geweest. Dit is een complex midden in de stad wat bestaat uit vijf tempels. De toegang is omgerekend ongeveer anderhalve euro, maar drie van de vijf tempels waren dicht! Ook de tuin eromheen was niet echt bepaald mooi in deze periode van het jaar.. Droog, dor en kaal. Ook waren we de enige bezoekers. Een minuut of 10 later, toen we bijna weg wilde gaan, kwam er een vrouw aangesneld die zich verontschuldigde (denk ik.. Want ze sprak Mongools) en de tempels één voor één voor ons open deed en na ons bezoek weer afsloot. De tempels waren erg mooi en indrukwekkend. Behalve HEEL VEEL Boedha's waren er ook veel maskers (Sjamanisme). Het meest indrukwekkend vond ik het masker (van 30 kg! Ingelegd met heel veel stukjes rood koraal) en de rest van het kostuum (40 kg!) dat voor traditionele dansen gebruikt werd. Het totale kostuum weegt 70 kg en alleen de sterkste en gezondste mannen konden hierin de traditionele dans uitvoeren.

Hierna zijn we naar het Winter Palace of the Bogd Khan gegaan. Deze bestond vooral uit verschillende tempeltjes maar eigenlijk totaal niet indrukwekkend aangezien we net van het Choijon Lama Temple Museum af kwamen.. Wat wel heel bijzonder was is dat er spullen stonden die andere naties aan Mongolië cadeau hebben gedaan (waaronder een ger gemaakt van 150 luipaardvellen- alsof deze dieren toen al niet zeldzaam waren..) en de bedden (de koning en de koningin sliepen apart..) en de stoelen van de koning en koningin waren te zien.

Hierna hebben we boodschappen gedaan, zijn we i.v.m. de kou en de afstand met de bus teruggegaan en heb ik in het hostel een vage soep (ik kan de smaak écht niet uitleggen!) met brood gegeten.

Dag 14 (05-11):

Vandaag zijn we naar het Museum of Natural History gegaan. Was wel interessant. Veel stuffed animals en dieren op sterk water. Hoogtepunt was toch wel het grote dinosaurus skelet! Deze was vanaf het balkon ook van boven te bekijken. Echt gigantisch! Er waren ook (vrijwel complete) skeletten van kleinere dinosaurussen te zien. Al met al zeker de moeite waard. Ook was er een expositie van de spullen van de Mongolen die een bijzondere expeditie achter de rug hadden. Namelijk de spullen van de eerste Mongoolse astronaut, de eerste Mongoolse onderzoeker die voor twee jaar naar Antartica is geweest en de eerste Mongool die de Mt Everest heeft beklommen.

In de avond heb ik bij het restaurant 'Modern Nomads' een (redelijk duur, omgerekend bijna 10 euro!) mixmenu gegeten. Dit was een soort tapas van alle traditionele gerechten uit Mongolië. Wel lekker, maar zoals al het eten hier, erg vet en veel vlees.

Dag 15 (06-11):

Vandaag zouden we een dagje niets doen. Gewoon lekker in het hostel blijven hangen en ik wilde aan mijn tweede boek (Holy Cow!) beginnen. Het boek 'Haar naam is Sarah' heb ik in een week uitgelezen. Ik heb, op mijn studieboeken na, geen ' normaal' boek meer helemaal uitgelezen sinds 5 havo ;-) Hier ben ik elke avond relaxed met een mok thee een film aan het kijken of een boek aan het lezen. Écht heel relaxed!

Aan het einde van de ochtend kwam Eiggy echter langs en vertelde dat er vandaag ter gelegenheid van een viering van 'iets' van een bedrijf een worstel- tournooi zou zijn in het Wrestling- Palace. Ik had dit de vorige keer gemist, dus dit was dé kans om het Mongools worstellen toch nog mee te kunnen maken! We zijn naar het Wrestling- Palace gelopen. Een wandeling van ongeveer een half uur. De wind maakte het wel koud, maar de de zon schijnt hier wel elke dag, dus altijd zonnebril op. Bij het Wrestling- Palace een kaartje gekocht voor 3000 tugrugs (is iets minder dan twee euro!). Er zijn hier geen rangen, je kan zitten waar je maar wil! Hierna volgde er een hele ceremonie met toespraken, muziek, het ophangen van een vlag en het volkslied. Daarna begon het worstellen. Het idee is dat er steeds een aantal mensen de ring in komen, een partner uitzoeken en gaan worstellen. Als de één, de ander op de grond krijgt is het afgelopen en kan de verliezer naar huis en gaat de winnaar door naar de volgende ronde. Elke ronde valt 50% dus af! De eerste ronde waren er steeds een stuk of 40 mannen in de arena. Na acht ronden volgde de finale ronde tussen twee worstelaars (die zienderogen uitgeput waren). We waren toen 5,5 uur verder.. Sarah en ik hebben het hele worsteltournooi meegemaakt. Verder was er nog een Mongool die mijn telefoonnummer wilde, maar die heb ik even goed duidelijk gemaakt dat ik de liefde van mijn leven al heb gevonden. Hierna moest hij snel weg want hij moest ineens een héél belangrijk telefoontje plegen! ;-)

Na het tournooi zijn we met de bus naar het hostel gegaan- het was inmiddels al avond en erg koud. Hier hebben we simpel noedels gemaakt en hebben we nog een filmpje gekeken.

Dag 16 (07-11):

Vandaag zijn we weer met de bus naar de grote markt gegaan om onze laatste geld op te maken. Ik wilde sowieso het geld voor mijn lekkende mok terug, dus ik had aan Eiggy gevraagd of ze een briefje in het Mongools wilde schrijven dat de beker lekt. Wonder boven wonder kreeg ik ook nog mijn geld terug! Dit natuurlijk wel nadat de marktvrouw had getest of ‘ie wel écht lek was ;-) Dit bleek inderdaad het geval. Op de markt heb ik een heel mooi verjaardagscadeau voor Roeland gekocht, een kilo druiven, een nieuwe, niet lekkende, metalen mok, nieuwe pijnboomnootjes en nog een souvenir. Uiteraard ook weer een spies net buiten de markt gegeten en weer een taxirit weten te regelen voor 5000 tugrugs (voor het eerst een vrouw achter het stuur gezien! Ze was wel hardnekkig wat betreft de prijs maar toen we dreigde met de bus te gaan, koos ze eieren voor haar geld :-))

In het hostel het hotel in Delhi gemaild voor de pick- up service voor overmorgen. Het is (helaas) toch niet gratis, maar het kost omgerekend iets van 2,50 euro. Het is toch wel fijn om opgehaald te worden als je midden in de nacht aankomt. Daarbij is het in Delhi ook nog een 2,5 uur vroeger als hier. We komen om 01.30 uur aan, maar gevoelsmatig is het dan 05.00 uur. We zijn weer ruim 12 uur aan het reizen overmorgen.. We hebben wel verrassend snel een bevestiging gekregen! Ze staan (als het goed is) klaar met mijn naambordje als we aankomen.

In de avond weer in het kleine restaurantje beneden gegeten. Een bord met een soort wokgerecht van Mongoolse noedels, vlees en groente. Erg lekker en nog geen twee euro! Ongelofelijk! De man van het restaurantje herkende ons nog en vroeg gelijk: BUUZ?! (dat zijn de gestoomde dumplings). Morgen gaan we hier voor de laatste keer eten.

Tevens heb ik een sollicitatiebrief geschreven voor een vacature die ik tegen kwam op internet en die mij toch wel erg leuk lijkt! Het is een beetje onlogisch, aangezien ik pas over 6 weken terug ben, maar ik kán deze kans niet voorbij laten gaan en wie niet waagt, die niet wint! Dus ik ben benieuwd!

Dag 17 (08-11):

Vandaag heb ik mijn laatste was laten doen en ben ik vooral bezig geweest met het sorteren van mijn spullen. Mijn winterspullen en souvenirs stuur ik terug naar NL. Bij elkaar weegt het behoorlijk veel! 10 kg! Vooral mijn wintersportkleren en moonboots wegen een ton, dus het is het waard! Het wordt denk ik wel duur, maar we hebben hier relatief weinig geld uitgegeven, dus het kan. Morgenochtend sturen we de boel op. Het is word een koude ervaring, ondanks dat het postkantoor maar acht minuten lopen is, maar gelukkig mag ik de jas van Eiggy lenen! Het is in India nu ongeveer 30 graden, dus we gaan een temperatuurshock van 40 graden krijgen.. Ik hoop dat we niet ziek worden..

Mijn volgende blog stuur ik dan ook vanuit India! Ik zou het erg leuk vinden om weer een reactie van jullie te ontvangen op deze blog!

Groetjes!

Lara